หลายบริษัทเริ่มกลับมาจัดอบรมOffline บ้างแล้วแต่ก็ยังมีบางบริษัทที่พอได้จัด Online ในช่วงโควิดแล้วติดใจ.โดยส่วนตัวแล้วคิดว่าทั้งออนไลน์และออฟไลน์มีข้อดี ข้อเสียกันคนละแบบอยู่ที่ว่าเราอยากได้ผลลัพธ์แบบไหนและให้ความสำคัญกับเรื่องอะไรมากกว่ากัน..

คนที่ประสบความสำเร็จ ชีวิตวันหนึ่งมีเวลา 25 ชั่วโมง คนที่ล้มเหลว ชีวิตวันหนึ่งมีเวลา 24 ชั่วโมง

วันที่เขียนบทความเรื่องนี้ เดินทางมาถึงครึ่งปีแล้ว นับว่าเป็นช่วงเวลาที่ต้องกลับมาทบทวนว่า ผ่านไปครึ่งปี เป้าที่เคยวางไว้ กับสถานการณ์ปัจจุบัน มีอะไรต้องปรับเปลี่ยนบ้างไหม

ในยุค New Normal เราอาจจะไม่ได้สนใจว่าจะเข้าทำงานกี่โมง เลิกกี่โมง คนอาจจะสนใจว่าคุณทำงานแล้วมีผลงานออกมาเท่าไหร่มากกว่าในระยะเวลาทำงานที่เท่ากัน

ในช่วงที่เกิดโควิดเราจะต้องมีการสื่อสารกันมากขึ้นกว่าปกติ ระหว่างคนในครอบครัว ระหว่างเพื่อนร่วมงาน ระหว่างลูกค้า หรือแม้แต่รัฐบาลเองก็ยังต้องมีสื่อสารให้ประชาชนได้รับทราบในทุกๆวัน

การเรียนรู้ที่ดีที่สุดคือ "การลงมือทำ" หากใครไม่เคยทำ เราจะไม่รู้

โลก(โรค)ใบใหม่ที่ไม่มีใครเคยเจอมาก่อน หากเรายังทำแบบเดิม อาจไม่รอดในยุคนี้ก็ได้ จะเห็นว่าพฤติกรรมของผู้บริโภคเปลี่ยนไป ตัวเราเอง ไม่ว่าจะเป็นคนทำงานหรือคนที่กำลังจะจบเข้าสู่ตลาดแรงงาน ก็ควรจะปรับ เปลี่ยนตัวเองไปด้วย

บางวิกฤตเราก็ไม่มีทางเลือก เพราะฉะนั้นลองปรับที่ตัวเรากันดีกว่า จากเดิมที่สอนในคลาสใหญ่ๆ มีคนมาเข้าร่วมหลัก 10 ถึงหลัก 100 คน จนตอนนี้ต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบใหม่ เลยขอสรุปสั้นๆ เผื่อใครจะเอาเทคนิคนี้ไปใช้ตอนสอนออนไลน์บ้าง ก็ยินดี

เคยมีคนมาถามว่า ทำงานแบบนี้ พี่ไม่เครียดบ้างหรอ แล้วคำว่า Sympathy กับ Empathy มันต่างกันไหม เลยขอตอบเป็นบทความนี้ด้วยอีกทาง เผื่อจะเป็นประโยชน์กับคนอื่น ที่เคยมีคำถามนี้ในหัวเหมือนกันค่ะ

แม้ว่าเกิดโควิด แต่ประสิทธิภาพการเรียนการสอนยังต้องดำเนินต่อไป คนเป็นครูต้องเปลี่ยนรูปแบบการสอนจากออฟไลน์(Offline)เป็นออนไลน์(Online) นักเรียน นักศึกษาเองก็ต้องปรับตัวเช่นเดียวกัน  แต่วันนี้จะมาแชร์ในมุมผู้สอน แม้เราเปลี่ยนสถานการณ์ไม่ได้ แต่เราปรับเปลี่ยนรูปแบบการตอบสนองของเราได้ เผื่อจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่นบ้างไม่มากก็น้อยนะคะ