บทความ

หลังจากเป็นช่วงวันหยุดยาว หลายๆคนคงได้พักผ่อนกันอย่างจุใจ หลายคนกลับบ้านไปเยี่ยมครอบครัวต่างจังหวัด บางคนก็ไปเที่ยวต่างประเทศกันหลายๆวัน

ตั้งแต่เรียนในโรงเรียนจนกระทั่งมหาวิทยาลัย พวกเราถูกตีกรอบให้เรียนเหมือนๆกัน แต่งกายไปโรงเรียนแบบเดียวกัน มีข้อสอบเป็นตัวชี้วัดและตัดสินจากปลายปากกา บางวิชาไม่ได้อยากเรียน แต่ก็ไม่มีทางเลือก

เปลี่ยนจากคนรู้จักเป็นคนรู้ใจได้อย่างไร ก่อนที่เราจะรู้จักใคร เราเคยเป็นคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน จากคนเพิ่งรู้จัก กลายเป็นคนสนิท จากคนสนิท กลายเป็นแฟน จากแฟนกลายเป็นคู่ชีวิต

อย่าปล่อยให้เสียสิ่งนั้นไป แล้วเราถึงค่อยมาเห็นค่าความสำคัญ . จงชื่นชมสิ่งที่ตนเองมีให้มากๆ เพราะเมื่อวันใด เราไม่มีสิ่งเหล่านั้นแล้ว เราจึงค่อยมาเสียดาย หรือคิดว่าสิ่งเหล่านั้นสำคัญ เมื่อมันไม่มีหรือหายไป .

เคยฟังใครพูดแล้วอยากหลับบ้างไหม หรือฟังใครแล้วอยากอุดหูกันบ้างไหม เพราะอะไรนั่นหรอ 

หากเปรียบการวิ่งเช้าๆเหมือนการไปทำงานแต่เช้า จะมีคน 2 ประเภท บนโลกใบนี้ ประเภทแรก : กระตือรืนร้น อยากที่จะไปวิ่ง ประเภทที่สอง: ขอนอนต่อบนเตียงดีกว่า

ตั้งแต่เด็กจนโต เรากลัวอะไรกันบ้างค่ะ บางคนกลัวสัตว์ต่างๆ เช่น แมลงสาบ จิ้งจก งู บางคนกลัวความจน ไม่มีจะกิน บางคนกลัวเสียชื่อเสียงหาย ที่อุตส่าห์สร้างสมมา บางคนกลัวไม่สวย ไม่หล่อ กลัวแก่

ก่อนจะไปเยือนดินแดนปลาดิบเร็วๆนี้✈️ ช่วงนี้เลยอยากเสพสื่อ? เป็นการ Warm Upไปในตัว . เลยคว้าเล่มนี้มาอ่านเพลินดี บางเรื่องก็เป็นเรื่องสุดแสนจะใกล้ตัว ยิ่งอ่านยิ่งชอบไอเดียของคนญี่ปุ่น? คิดได้ยังไงสร้างสรรค์และแตกต่างจริงๆ

เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมีโอกาสได้ ไปเยี่ยมโรงเรียนนึงที่มุกดาหาร ตอนไปก็ว่าทำไมโรงเรียนนี้เงียบจัง?

เคยรู้สึกเหนื่อยหรือท้อใจในการทำงานกันบ้างไหม? เคยรู้สึกอยากหายตัวไปไหนก้ได้สักพักนึงไหม? เคยปิดสวิตซ์ตนเองและรีบเข้านอนเพราะภาระจากงานกันไหม? เคยอยากลาพักร้อนแบบไม่มีกำหนดกันไหม?